Freya Van den Bossche in badpak zwembad met Geert Hoste

Freya Van den Bossche in badpak in het zwembad met Geert Hoste.


Freya Van den Bossche (Gent, 26 maart 1975) is een Vlaamse politica voor de Socialistische Partij Anders (sp.a). Zij was van 15 oktober 2005 tot 21 december 2007 vicepremier en minister van Begroting en Consumentenzaken in de federale Belgische regering-Verhofstadt II. Sinds 13 juli 2009 is zij minister van Energie, Wonen, Steden en Sociale Economie in de Vlaamse regering-Peeters II. Freya Van den Bossche is de dochter van oud-minister Luc Van den Bossche (1947) en filologe Lieve Bracke (1947).

Belgische babe Freya Van den Bossche genoot haar middelbaar onderwijs aan het Koninklijk Atheneum Voskenslaan in Gent. Ze is kandidaat in de Rechten (1995) en licentiaat in de Communicatiewetenschappen (1999) (beide aan de Universiteit Gent).
 Politieke carrière

Tijdens haar studentenjaren was Freya Van den Bossche niet partijpolitiek geëngageerd. In 2000 kwam Van den Bossche als SP-lid op voor de gemeenteraadsverkiezingen in Gent. In de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen van 2000 zond de VRT het programma Bracke en Crabbé uit. Een vast onderdeel in dit door Siegfried Bracke en Ben Crabbé gepresenteerde programma was een competitie debatteren tussen zonen en dochters van de bekende politici die kandidaat waren. Freya, dochter van Luc Van den Bossche, won deze wedstrijd en kreeg mede door haar knappe verschijning nationale bekendheid. Als verkiezingsreclame gebruikte ze een postkaart waarop een zwart-wit foto was afgedrukt met een afbeelding van haar benen. Omdat ze haar rok omhoog tilde, waren haar benen naakt tot aan haar zwarte slip te zien. Van den Bossche haalde een goede score en werd verkozen tot gemeenteraadslid. Ze werd ook schepen van onderwijs.

Bij de federale verkiezingen van 2003 kreeg Freya Van den Bossche het lijsttrekkerschap voor de sp.a in Oost-Vlaanderen aangeboden en behaalde 105.000 voorkeurstemmen. Ze werd verkozen tot volksvertegenwoordigster en op 12 juli 2003 benoemd tot minister van Leefmilieu, Consumentenzaken en Duurzame Ontwikkeling in de regering-Verhofstadt II. Ze trad af als Gents schepen van onderwijs. Op juli 2004 (overstap Frank Vandenbroucke naar de Vlaamse regering) werd ze bevoegd voor Werk en Consumentenzaken. Na het vertrek van Johan Vande Lanotte in oktober 2005 werd ze vicepremier en minister van Begroting en Consumentenzaken.

In december 2005 kwam Freya Van den Bossche nogmaals in opspraak nadat ze in een interview met Vrij Nederland een aantal Nederlandse politici had gehekeld: "Hebben jullie in jullie kranten soms personeelsadvertenties staan met: als je niet stijf, truttig en kleinburgerlijk bent, kom je niet in aanmerking voor een ministerspost?", zo stelde zij. Ook hekelde zij het sociale beleid van het kabinet-Balkenende II, dat volgens haar niet genoeg mensen aan het werk helpt. De dag na verschijning van het interview zag zij zich gedwongen om haar uitspraken terug te nemen, omdat deze op de persoon waren gericht in plaats van op de inhoud. De Nederlandse politici die zij op de korrel nam zagen haar uitspraken vooral als een goede "Belgenmop". Door deze laconieke reactie werd een diplomatiek incident voorkomen.

Bij de Belgische lokale verkiezingen van 2006 werd lijstduwer Freya Van den Bossche met ruim 5.000 voorkeurstemmen opnieuw voor de plaatselijke lijst sp.a-spirit in de gemeenteraad van Gent verkozen. Bij de federale verkiezingen van 2007 behaalde ze 58.987 voorkeurstemmen, een stuk minder dan haar score in 2003. In plaats van haar rok op te tillen verschijnen nu posters van Verhofstadt en Freya in een Gents park met de insinuatie dat ze het nog eens moeten overdoen "wegens toch zo leuk".

Na het verlies en het verdwijnen in de oppositie van haar partij in 2007 was ze minister-af en werd ze kamerlid.
Na de regionale verkiezingen van 7 juni 2009 vertrekt Freya Van den Bossche naar het Vlaams Parlement. Als lijsttrekster behaalde ze 47571 voorkeurstemmen. Ze kon daarna aan de slag als minister van Wonen, Energie, Sociale Economie en Stedenbeleid in de regering-Peeters II.
 Privé

Freya Van den Bossche heeft twee dochters, geboren in 1999 en 2005. De vader van beide meisjes is de Oostenrijker Tobias Wurm, die Van den Bossche in haar studententijd leerde kennen via de internationale socialistische jongeren.

Op 29 december 2006 trouwde Freya Van den Bossche in Thailand met Dennis Van de Weghe uit Gent, één van haar voormalige kabinetsmedewerkers. Het huwelijk liep echter na drie maanden al op de klippen. De minister zelf sprak van het "tijdelijk uiteengaan". Tijdelijk blijkt achteraf definitief. In de tussenperiode werd er zelfs een omgangsverbod genoteerd.

Freya Van den Bossche beviel op in 2009 van haar derde kind, een zoon. De vader is filmregisseur Willem Wallyn (regisseur van o.a. Film 1). Aan Tobi, de vader van haar twee dochters, werd gevraagd peter te zijn.

'Soms ben ik een tikkeltje te wild', Freya van den Bossche, de Belgische vice-premier

Ze is een flapuit, een duizendpoot en een zondagskind. Freya Van den Bossche, de dertigjarige vice-premier van België, hecht aan contact met de man in de straat en hekelt het hardvochtige Nederlandse economische beleid. ‘Zo’n tweedeling van de samenleving wijzen wij in België af.’

Een vreemd begin van de werkweek. De Belgische vice-premier Freya Van den Bossche zit achter haar computer en surft naar de Nederlandse site Regering.nl. Samen bekijken we de foto’s van de bewindslieden die daarop staan afgedrukt. Spontaan voorziet de vice-premier de collega’s uit de noordelijke buurstaat van commentaar.

‘Wat? Is Gerrit Zalm pas 53 jaar? Hij ziet er veel ouder uit.’

‘Balkenende is 49? Zou je niet zeggen. Die droeg op zijn negentiende waarschijnlijk al zo’n gestreept pak.’

‘Wie is dat? Piet Hein Donner? Jezus, wat kijkt hij plechtig uit zijn ogen. Is hij van adel?’

Melanie Schultz van Haegen, Mark Rutte en Joop Wijn komen er genadiger af. Maar in het algemeen vindt ze het Nederlandse kabinet niet flamboyant genoeg. ‘Hebben jullie in jullie kranten soms personeelsadvertenties staan met: als je niet stijf, truttig en kleinburgerlijk bent, kom je niet in aanmerking voor een ministerspost?’

Stijf, truttig, kleinburgerlijk – dat is vice-premier Freya Van den Bossche allemaal niet, zoals deze foto's van haar in badpak en bikini in een zwembad bewijzen. De Vlaamse pers raakt niet uitgepraat over haar charmes. ‘Mooie sexy Freya,’ doopte de Gazet van Antwerpen de socialiste uit Gent. De Financieel Economische Tijd noemde haar ‘fris, hot en sexy’. De internetsite van Van den Bossche (freyaweb.be) legt de nadruk op de uitgesproken meningen en koppigheid van de Belgische babe: ‘Ze is een felle madam.’

De levenswandel van de populaire bewindsvrouw mag je non-conformistisch noemen. Haar eerste dochter Ariane voedde Freya Van den Bossche alleen op. Inmiddels woont ze samen met haar Duitse vriend Tobi. Ze hebben net een tweede dochter gekregen, Billie. En dan nog de leeftijd van de excellentie. Freya Van den Bossche is dertig jaar.

De Vlaamse politica heeft een steile carrière achter de rug – dat is een understatement. De Gazet van Antwerpen van 11 oktober 2000: ‘De Gentse gemeenteraad mag op zijn installatievergadering in januari 26 nieuwe gezichten verwelkomen. Van de 51 raadsleden zijn er 21 vrouwen. De SP-fractie verwelkomt een nieuwe vedette: Freya Van den Bossche. Ze is meteen kandidaat voor een schepenambt.’

Tweeëneenhalf jaar lang is ze wethouder van Onderwijs van de lakenstad. Dan volgt de transfer naar de nationale politiek. Namens de partij die inmiddels SP.A (Sociaal Progressief Alternatief) heet, wordt ze minister van Leefmilieu, Consumentenzaken en Duurzame Ontwikkeling.

Elke stoelendans binnen de SP.A levert haar promotie op. In 2004 vertrekt politiek zwaargewicht Frank Vandenbroucke naar de Vlaamse deelregering. ‘Mooie sexy Freya’ is zijn opvolger als minister van Arbeid. Deze zomer kondigde vice-premier Johan Vande Lanotte aan dat hij zich op zijn partijvoorzitterschap wilde concentreren. Een nieuwe vice-premier en minister van Begroting was snel gevonden: Freya Van den Bossche. Het consumentenbeleid doet ze er nog steeds bij. Naast haar lidmaatschap van de gemeenteraad van Gent.

‘Ik vind dat je als minister met beide benen in de maatschappij moet blijven staan,’ zegt ze over die combinatie van functies. ‘Dat lukt makkelijker als je ook een rol blijft spelen in de lokale politiek.’

Het klinkt vermoeiend, alsof een etmaal niet maar vierentwintig uur telt. Een kwestie van planning, legt de rode vrouw geduldig uit: ‘Als ik op mijn departement zit, slokt het werk mij helemaal op. Maar ik kan gelukkig ook goed de knop omdraaien. Zodra ik mijn bed instap, slaap ik. Zo kun je er de volgende dag weer vol energie tegenaan.’

En dat voor iemand die op haar achttiende maar één ding zeker wist: politica worden, dat nooit! Dat kwam door haar vader, oud-minister van Onderwijs, Ambtenarenzaken en de Modernisering van de Openbare Besturen in het gewest Vlaanderen. Freya Van den Bossche: ‘Luc, mijn vader, leefde voor de politiek. Ik vond daar niks aan. Er kwamen altijd saaie mannen in grijze pakken bij ons over de vloer. Ik moest dan de kamer uit, terwijl ik daar wilde spelen. Ik mocht geen lawaai maken. Dus dat vak trok me niet. Als meisje droomde ik er eerder van om oorlogsverslaggever te worden.’

Hoe bent u dan toch in Brussel terechtgekomen?
‘Na mijn studie communicatiewetenschap had ik dringend een baan nodig. Ariane was al geboren en was vaak ziek. Ik moest de rekeningen kunnen betalen. Ik kende Frank Beke, de burgemeester van Gent. In zijn kabinet was een medewerker communicatie nodig.

Frank draagt er schuld aan dat ik de politiek ben ingegaan. Hij maakte echt iets van zijn burgemeesterschap. Toen ik voor hem werkte, gingen we elke zaterdag deur aan deur bij de bewoners langs. We kozen van tevoren een straat uit en inventariseerden dan wat voor klachten er leefden. Of het nou om een losse stoeptegel ging of het hondentoilet dat ontbrak, Frank noteerde alles. Maandagochtend zei hij dan tegen zijn kabinet: er is werk aan de winkel. Dat vond ik een ontzettend inspirerend voorbeeld. Toen Frank me polste voor een plaats op de kandidatenlijst, kon ik niet weigeren.’

De campagne van Freya Van Den Bossche werd gesteund door de jongerenorganisatie LSD Kwadraat: ‘LSD stond voor links, sociaal en democratisch. We skeelerden door de stad. Dat moest eigenlijk op de stoep, maar dat vonden we gevaarlijk voor al die oude vrouwtjes en kinderen, en met die hobbelige tegels. Dus zijn we demonstratief op de rijweg gaan skeeleren.

Ik deed mee aan een televisiedebat met kandidaat-politici. Je kon stemmen per sms. Alles bij elkaar leverde het me 2700 voorkeursstemmen op. Onverwacht werd ik meteen tot schepen benoemd. Toen was ik vijfentwintig. Er is toen veel aangepakt: ik heb het basisonderwijs gratis gemaakt en het huiswerk afgeschaft. Volwassenen hebben de achturendag, waarom scholieren dan niet? Het leuke van politiek is dat je dat zomaar kunt beslissen en dat het dan ook echt gebeurt.’

Na Beke (‘mijn politieke papa’) ontmoette ze een ander inspirerend voorbeeld: SP.A-voorman Steve Stevaert, nu gouverneur van de provincie Limburg maar begonnen als cafébaas en burgemeester van de stad Hasselt. ‘Steve Stunt’ werd hij genoemd vanwege zijn vernieuwende initiatieven. ‘Steve pakte thema’s aan die de socialisten traditioneel links lieten liggen. Hij voerde gratis openbaar vervoer in voor kinderen en senioren. Hij schafte het kijk- en luistergeld af. Hij liet zien dat belastingverlaging goed voor de armen kan zijn, dat rechts niet het monopolie op dat onderwerp heeft. Dat sprak me aan.’

De vorige vice-premier, Johan Vande Lanotte, kende ze trouwens ook al van vroeger. Die was haar docent rechten op de universiteit.

De machtige linkse mannen die de lakens uitdeelden binnen de SP.A hadden het beste voor met de skeelerende campagnevoerder: Freya Van den Bossche: ‘In 2003 haalden we een grote overwinning bij de verkiezingen. Ik stond in trainingspak in de keuken toen Stevaert belde. Trek snel iets deftigs aan, zei hij, stift je lippen maar in de auto, over een halfuur moet je de ambtseed afleggen, je wordt minister. Dat was wel even schrikken.’

Haar portefeuille (milieu en consumentenzaken) bracht mee dat ze vijanden maakte. Nog nauwelijks beëdigd raakte ze in conflict met de Dexia Bank, die op agressieve manier tieners ertoe aanzette meer zakgeld van hun ouders te eisen en dat op een rekening te zetten. Onaanvaardbaar gedrag, vond de minister. Twee maanden later was de Fortis-bank aan de beurt. Die wilde cliënten voor het gebruik van geldautomaten laten betalen. De bewindsvrouw doorkruiste het plan.

Voorjaar 2004 stuurde ze inspecteurs op de warenhuizen en supermarkten af. Die brachten de klant bij de kassa te veel in rekening. Twee maanden geleden sleepte ze de vliegtuigmaatschappijen Ryanair en Virgin voor de rechter. Volgens haar verstrekten ze de passagiers onjuiste informatie over de prijs van de tickets.

Inmiddels is de vastgoedwereld in rep en roer vanwege de opmerking van de minister dat twee van de drie makelaars te hoge tarieven hanteren.

De favoriet van het grootkapitaal zal ze niet snel worden, erkent Freya Van den Bossche: ‘Ik word nooit uitgenodigd voor diners in chique restaurants. Vind ik helemaal niet erg, trouwens. Dat vind ik toch niet gezellig. Ik eet liever met vriendinnen.’

Met de meeste politici gaat ze wel ontspannen om: ‘Hoewel hij liberaal is en geen socialist, heb ik lol in de samenwerking met Guy Verhofstadt (de Belgische premier, red.). Hij is een positivo. Hij ziet altijd een manier om eruit te komen. Soms gaat het helemaal niet goed, maar blijft hij stug volhouden van wel. Dat is belangrijk voor de sfeer in een kabinet. Zo iemand heb je nodig.’

Boos is Freya Van den Bossche op de liberale minister van Middenstand, Sabine Laruelle, die partij voor de makelaars trok en haar voor ‘linkse populist’ uitmaakte. ‘Op zo’n moment heb ik moeite met de politieke zeden. De makelaars bezondigen zich aan praktijken waarvan mijn haren recht overeind gaan staan. Ik kom in opstand en dan noemt een collega me een populist. Dat vind ik een vervelende manier van met elkaar omgaan. Dan denk ik: shit!’

Haar race naar de top heeft zich in een duizelingwekkend tempo voltrokken. Is Freya Van den Bossche nooit bang dat wie hoog komt ook diep kan vallen?
‘De combinatie is zwaar. Ik ben niet te beroerd om dat toe te geven. Het vice-premierschap, twee portefeuilles... Ik ben zelf soms ook wel een beetje bang dat het te hoog gegrepen is. Maar ik doe er mijn stinkende best op. Elke avond draai ik voor mezelf de film af: welke fouten heb ik gemaakt, wat had ik beter moeten doen? Ik wil niet tegenvallen in de ogen van Frank, Steve en Johan. Ik wil tien miljoen Belgen niet teleurstellen. Het is een soort angst, maar geen verlammende angst. Het geeft me ook energie.’

Hoe combineert u het met de zorg voor twee kinderen?
‘Ik probeer ’s avonds thuis te zijn. Overdag vergader ik in Brussel en dan gaan de dossiers mee in de auto naar Gent. Als mijn dochters in bed liggen, kruip ik achter de computer en handel zo veel mogelijk per e-mail af. Dat kan best tegenwoordig. Dit paarse kabinet houdt ook rekening met het feit dat veel ministers nog jong zijn en schoolgaande kinderen hebben. We hebben met elkaar afgesproken zo weinig mogelijk tijdens de vakantie en in het weekend bijeen te komen. Behalve als de begroting moet worden opgesteld.

We hebben twee vrouwelijke vice-premiers: Laurette Onkelinx en ik. Die letten erop dat je ook aan ouderavonden op school toekomt. De mannen in het kabinet vinden dat inmiddels de normaalste zaak van de wereld. Johan Vande Lanotte zei ook: mijn zoon speelt op zondag basketbal, ik wil die match zien, dan vergaderen we maar wat later.’

Hoe ambitieus bent u, hoe ijdel?
‘Natuurlijk ben ik een beetje ijdel. Anders zat ik hier niet. De kunst voor een vice-premier is om niet arrogant te worden. Om niet te gaan denken: ik kan het omdat ik die titel op mijn visitekaartje heb staan. Als je dat gaat denken, loop je met je neus tegen de muur.’

We hadden het over de bankiers en vastgoedhandelaren die u wantrouwen. Waar zitten uw fans?
‘Ze zijn jonger dan de gemiddelde aanhanger van de SP.A. Er zitten naar het schijnt veel vrouwen bij.’

Het Belgische kabinet bestaat voornamelijk uit dertigers en veertigers. Maar het zijn vaak zonen en dochters van bekende politici van de oude garde. Is dat niet wat incestueus?
‘Uw waarneming klopt. Mijn vader was minister van Onderwijs in Vlaanderen. Bruno Tobback, de minister van Pensioenen, is de zoon van Louis Tobback, die in de jaren tachtig fractievoorzitter van de SP was. Iets soortgelijks geldt voor Peter Vanvelthoven, de nieuwe minister van Werk. Zijn vader Louis zat in de politiek. Het is een probleem. De socialisten zijn er lang niet in geslaagd een nieuwe generatie aan te boren en dat geeft het iets ‘incrowderigs’.

Maar het tij is nu gekeerd. We krijgen er jongeren bij. We trekken bewust meer outsiders aan. Iemand als Bruno Tuybens bijvoorbeeld. Hij komt van Amnesty International en heeft bij de KBC Bank aan duurzaam beleggen gedaan. Hij is geen klassieke partijtijger. Bruno is nu SP.A-staatssecretaris van Overheidsbedrijven.’

Het heeft voor- en nadelen om als minister jong en dynamisch te zijn, zegt Freya Van den Bossche: ‘Soms ben ik een tikkeltje te wild, flap ik er te veel uit. Op een receptie bij de koning wist ik werkelijk niet wat ik moest zeggen. Toen zei ik maar: wat heeft u een grote tuin. De koning antwoordde doodserieus: daar maak ik niet in mijn eentje gebruik van, er wonen ook veel konijnen. Meteen riep ik: maken die veel kinderen, Sire? Nou, dat is wel een probleem, zei de koning.

Ik zal het nog erger vertellen. Op dezelfde receptie liep Bert Anciaux, de toenmalige minister van Mobiliteit, rond. Hij heeft vroeg grijs haar gekregen, maar vertelde dat de vrouwen daar wel op vallen. Ik keek naar het haar van koning Albert en flapte eruit: Sire, dan zult u zeker ook wel veel succes bij de vrouwen hebben. Op zo’n moment denk ik: Freya Van den Bossche, wanneer leer je nou eens je grote mond te houden?’

Het calvinisme van de Nederlandse politici spreekt haar niet aan. Dan gaat het heus niet alleen om hun strakke gelaatsuitdrukking en stijve maatpakken. ‘Ik verbaas me over de nadruk die het Nederlandse kabinet op bezuinigingen legt. Binnen de Europese Unie staat het daar vrijwel alleen in. Het is een verkeerd soort zuinigheid, die consumenten ertoe aanzet hun geld op te potten in plaats van uit te geven. Daardoor komen winkeliers in de problemen. Je ondermijnt het consumentenvertrouwen en dan gaat het van slecht tot slechter.’

Freya Van den Bossche snapt ook niet waarom de Nederlandse ministers werken met behoud van uitkering hebben afgeschaft. ‘Wat ik bij jullie zie, is dat WAO’ers naar de bijstand worden overgeheveld in plaats van dat ze werk krijgen aangeboden. Los van mijn ideologische voorkeuren zeg ik als minister van Begroting: zo los je het probleem van het financieringstekort nooit op. Dat los je alleen op als meer mensen aan de slag gaan. Dan stimuleer je de groei van de economie.’

Waaraan Freya Van den Bossche toevoegt: ‘Ik begrijp niet dat Balkenende het zo doet. Die man wil zeker niet worden herkozen als minister-president?’
Tijdens haar openbare optredens pleegt Freya Van den Bossche fel van leer te trekken tegen het ‘Nederlandse model’. ‘Ik sprak laatst in Oost-Vlaanderen nog voor een volle zaal. Dan zeg ik: we moeten ons sociaal stelsel zien te behouden, ook in een tijd van vergrijzing. Daarvoor zijn maatregelen nodig, maar wel in goed overleg met de vakbonden. Het alternatief is wat je nu in Nederland en Duitsland ziet gebeuren. Er wordt hardvochtig beleid gevoerd. Er ontstaat een maatschappij van winnaars waarbij anderen uit de boot vallen. Zo’n tweedeling van de samenleving wijzen wij in België af.’

Maar ook voor zusterpartij PvdA heeft ze een boodschap: ‘Wouter Bos heeft het heel goed begrepen: socialisten moeten oppassen dat ze het contact met de gewone man niet verwaarlozen. Politici hebben de neiging zich in te graven in hun dossiers en dreigen dan van hun kiezers te vervreemden. Je moet de probleembuurten in durven, van deur tot deur gaan, niet schuw weglopen als mensen je in de supermarkt op je beslissingen aanspreken. Alleen zo blijf je met twee voeten op de grond staan. Ik wil niet de wijsneus uithangen, maar ik denk dat Pim Fortuyn bij jullie zo’n succes had doordat zelfs de sociaal-democraten technocratisch opereerden. Mensen waarderen het als je, zoals burgemeester Beke van Gent, op de fiets stapt en met je rugzakje vol folders bij hen langskomt. Ook als ze het niet met je eens zijn. Zo herstel je het vertrouwen in de politiek.’

Rennen en draven doet Freya Van den Bossche. Van de plenaire ministerraad naar het kernkabinet. Van de wekelijkse vergadering van de partijtop – vanwege de jonge leeftijd van de deelnemers door secretaresses het ‘Teletubbies-beraad’ gedoopt – naar het stadhuis van Gent. Van het paleis van de koning naar de probleembuurten. Van de slaapkamer van Billie en Ariane naar haar computer. Hoe lang denkt ze dat hectische leven vol te houden?
‘Eerst moeten we de verkiezingen van 2007 afwachten,’ zegt Freya Van den Bossche. ‘Als Paars die verliest, ben ik misschien weer ambteloos burger. Dan ben ik mijn loopbaan aan de top begonnen en is die ook aan de top geëindigd. Ik zou dan wel een nieuwe trend hebben gezet. Ik zie wel. Mijn devies is: je kunt op elke plek waar je zit, iets nuttigs voor de maatschappij doen.’

Die grote mond van u, zal die ooit verdwijnen?
‘Dat lijkt me sterk. Ik ben nu eenmaal niet het bedachtzame type. Ik dwing me tegenwoordig wel mijn uitspraken te doseren. Johan Vande Lanotte heeft, toen ik net minister was, tegen me gezegd: je bent goed bezig, maar tel af en toe eens tot tien. Je reageert soms te snel en op de foute manier. Je moet jezelf daarin oefenen. Ik heb twee jaar geoefend en toen aan Johan gevraagd hoe hij vond dat het ging. Hij zei: het gaat wel aardig, maar ik krijg je niet verder vooruit. Je bent nu eenmaal wie je bent. Het lukt aardig, bij dat oordeel zal ik me maar neerleggen.’

Even afgezien van Vande Lanotte, Beke en Stevaert, wie is uw grote idool in de politiek?
‘Dat is de overleden president van Frankrijk, François Mitterrand. Als klein meisje keek ik op de televisie altijd al naar zijn kerstboodschap. Ik verstond er geen woord van, maar zijn uitstraling was fascinerend. Mitterrand heeft mijn hart echt gestolen toen een journalist hem op bijtende toon vroeg of het waar was dat hij een buitenechtelijke dochter had. Toen zei hij alleen: et alors? Wat hield ik op dat moment van die man! Mitterrand gaf een geweldig voorbeeld.’

Na ruim anderhalf jaar radiostilte en een discreet bestaan als backbencher keert Freya Van den Bossche (33) terug op het voorplan. En nee, niet met privéperikelen over relaties, scheidingen, badpak fotoshoots, frivole jurkjes of - godbetert - fuck me-botjes. Wellicht had ze zich een paar dingetjes toch anders voorgesteld, toen ze acht jaar geleden in de politiek stapte.

Enkele uitspraken van Freya Van den Bossche

    «In de politiek ging het vroeger ook al ruw toe, maar doorgaans bleef dat binnenskamers. Nu geneert men zich niet meer om open en bloot naar elkaar uit te halen, het is veel naakter. Herinner u hoe Jean-Marie Dedecker uiteindelijk toch niet welkom was bij de N-VA en hoe die twee elkaar toen aanpakten. Of neem het gescheld tussen CD&V en N-VA toen hun kartel brak. En misschien was het niet zijn bedoeling, maar het was pijnlijk om te zien hoe Yves Leterme zonder verpinken Jo Vandeurzen meesleurde in zijn val. Het is niet mijn manier om aan politiek te doen.»

De Gentse Feesten regenden uit tijdens het openingsweekend. Met als gevolg dat zowel burgemeester Daniël Termont als minister Freya Van den Bossche moesten schuilen onder regenjas en paraplu.

Het belette Freya Van den Bossche niet om, aangespoord door mascotte Pierke Pierlala, een dansje te wagen. Misschien zal ze dit jaar wel een glaasje te veel op gehad hebben. Freya weigerde op vorige Gentse Feesten een 2e jenever van federaal minister De Crem omdat haar buikje al vol zat van een aankomend kindje. De groene minister van Energie wilde misschien een zonnedans doen om de Gentse Feesten wat op te lichten, want ze zette De Feesten onder groene stroom via talrijke zonnepanelen. Haar groene campagne kan wel eens letterlijk in het water vallen, maar haar dansacties steunen we.

Overigens sprong Freya Van den Bossche nog in bikini in het Gents water in tijdens de 'Big Jump' voor de promotie van zuiverder water en een beter milieu. Behalve Freya zelf waren ook de Neveneffecten en Luc De Vos van de partij.

Freya Van den Bossche meest verdienstelijke vrouw

De allereerste keer dat deze verkiezing gehouden wordt, kreeg alvast veel weerklank. Op de Internationale Vrouwendag heeft sexy Freya Van den Bossche met 43 procent van de stemmen de Fabiola Cup van Radio Donna gewonnen. Tussen 6u en 9u, de ochtendshow van Ann Reymen, heeft Freya nipt gewonnen van Kim Clijsters. De gigantisch grote wisselbeker staat nu voor één jaar te blinken op haar kabinet. Op de derde plaats staat het één televisieprogramma Emma, op vier de schlagerkoningin Laura Lynn en Prinses Astrid staat op 5.

De vice premier was verrast over de uitslag, maar reageerde opgetogen : "Het is toch niet omdat ik op Fabiola lijk, dat ik die prijs win?" en "Ik zou voor Kim gestemd hebben" en "Het is een dagelijkse evenwichtsoefening om met twee kinderen ook nog een politieke carrière verder uit te bouwen."

Waarom noemen we de verkiezing Fabiola Cup? Vanwege koningin Fabiola's verdienste voor onze natie. Zij is een voorbeeld voor andere vrouwen, een toonbeeld van standvastigheid en stabiliteit, dat zie je aan haar kapsel.

Volgorde:
1. Freya Van den Bossche 43%
2. Kim Clijsters 42%
3. Emma 8%
4. Laura Lynn 4%
5. Prinses Astrid 3%

Freya en andere slachtoffers boos dat VRT foto's van BV's op site zet

'Maak een uniek filmpje van een BV.' De oproep van Tom Waes in zijn programma 'Tomtesterom' dreigt uit de hand te lopen. Kijkers hebben onder meer foto's ingestuurd van Freya Van den Bossche 'met haar nieuwe lief'. De foto's staan op de site van Eén.

Freya Van den Bossche, Natalia, Koen Wauters, Tom Boonen, Bart De Wever, Hans Otten: sinds gisteren staan ze allemaal op de website van Eén, niet naakt, maar toch. De foto's zijn in een aantal gevallen genomen zonder medeweten van de BV's. De foto's zijn ingestuurd door mensen die reageren op een oproep van Tom Waes. Die volgde zondagavond in Tomtesterom een opleiding tot paparazzo en riep kijkers op een uniek filmpje van een BV te maken om zo een digitale fotocamera te winnen.

De oproep van Tom Waes miste zijn effect niet. Op de website van Eén liepen de foto's vlot binnen, tegen de avond bijna tweehonderd. De meeste foto's tonen BV's die poseren op optredens, feestjes of filmsets. Niet echt exclusief materiaal.

Anders foto's hebben wel een exclusief tintje. Zo zijn er twee zonnige foto's van SP.A-politica Freya Van den Bossche met een man. Onder de titel Freya Van den Bossche met nieuw lief in Lissabon staat de uitleg van de fotograaf: 'Tijdens onze citytrip naar Lissabon in het weekend van 1 maart 2008 hebben we haar opgemerkt met een onbekende man. Toen we foto's begonnen te maken, ontweken ze ons. Achteraf namen ze elkaar vast en vertrokken.'

Volgens Freya Van den Bossche is de foto authentiek, maar is er geen sprake van een exclusieve foto. 'Ik kan formeel zijn: de man op de foto is niet mijn lief. Verder kan ik er niet veel over zeggen. Ik schrik van niets meer omdat ik al veel heb meegemaakt, maar het verbaast me dat de VRT mensen oproept dit soort dingen te doen.'

Tom Waes zelf heeft geen idee wat zijn oproep heeft teweeggebracht. 'Foto's van Freya Van den Bossche met een man? Dat is straf. Ik heb er nooit bij stilgestaan dat mensen foto's zouden insturen waar de BV's niet blij mee zouden zijn. Wie de foto's selecteert? Ik niet, in ieder geval. Dat doet de VRT.'